Lever uw eigen nieuwsbericht aan Adverteren
Geef a.u.b. uw e-mailadres in, dan sturen wij u een link
waarmee u een nieuw wachtwoord kunt invoeren.
09 mei 2021 Tilly van Doorn-Cogenbach - Foto: Geert Dekkers - Illustratie: William van der Zanden
Een bloemetje voor alle moeders in de Haagse Beemden
Een deel van de visite heeft ook nog een verplichting naar hun eigen (schoon)moeder. En dan zijn er nog de neven en nichten die hun moeder bij jou treffen - twee vliegen in één klap. Al met al redelijk ingewikkeld.
Het begint wanneer jouw kindertjes je ‘s morgens met een ontbijt en eigengemaakte cadeautjes willen verwennen, de jarige toegezongen dient te worden en eveneens zijn ontbijt en presentjes mag incasseren. Intussen heb je reeds de onregelmatige stroom aan visite, die al snel voor de deur kan staan, in gedachten. “Wordt het in de tuin of binnen?”, is het eerste dilemma. Daarna volgen er nog vele. Met een glimlach op je gezicht geëtst doorsta je alle drukte en onregelmatigheden (gemorste drank, tantes die pilletjes in willen nemen met glaasjes water, hondjes die uit moeten, gevallen kindertjes en ga zo maar door). Verrassend snel loopt de dag ten einde. De vraag wie ‘de ouwetjes’ naar huis brengt wordt soepel opgelost. Terugkijkend was het best een leuke dag, maar volgend jaar gelukkig weer op maandag houd je jezelf voor en dan weer een ‘eigen’ echte Moederdag!
Wat een enorm verschil met de huidige situatie: onze ouders leven niet meer en ook een broer is niet meer onder ons. Onze kinderen zijn rond de 30 jaar oud. In verband met corona kan er sowieso geen of heel weinig visite langskomen. Opeens denk je dan verlangend: nog één keer zo’n Moederdagverjaardag op zondag, met z’n allen in de tuin of binnen, discussies tussen vaders en broers, kids nog klein, bijpraten, drukte, gezellig, lachen met z’n allen, plagerijtjes, lekkere hapjes, chaos.... komt het ooit nog terug? Ik realiseer me nu dat ik me rijk moet voelen met die mooie herinneringen, die men nu niet kan maken met de kinderen, familie en vrienden tegelijk.
Maar ook dat we vooruit moeten kijken: hopelijk kan het volgend jaar weer en dan maken we er opnieuw een superfeest van, plezier met de hele familie en iedereen die erbij hoort. Herdenken we met mooie en leuke verhalen onze (groot)ouders, tantes en ooms. Het leven gaat door en wij ook! Maak het tot die tijd dus zo mooi mogelijk, desnoods online, geniet ervan! Blijf de moeders (en natuurlijk ook de vaders) in ere houden, creëer zoveel mogelijk gezellige herinneringen met elkaar, waar onze (klein)kinderen later weer met plezier en warmte op terug kunnen kijken. Kortom: leef!
Ik wens mijn geliefde een fijne verjaardag en iedereen op haar/zijn manier ondanks de beperkingen een fantastische Moederdag!
Moeders - het zonnetje in huis en tuin